10 April

Vanmorgen vertrokken weer richting Hanoi. Daar werden we bij het vliegveld gedropt voor een binnenlandse vlucht naar Hué

Dedag begon niet zo goed: regen. Van het mooie uitzicht over de baai was niets te zien en de stranden waren verlaten. Niet echt de mooiste stranden. Ze stonken en overal lag wier.

Onderweg ook veel regen. We reden door wat wij noemen het Roergebied. Overal kolenmijnen. Nu het regende zag alles pikzwart. Niet echt gezond lijkt mij. Onze gids had nog steeds geen verhalen en door het weer wist hij ons weinig te enterainen. We stopten onderweg nog bij een hal waar allerlei toeristen gedropt worden voor curiosa. Veel Chinezen en Japanners kopen daar van alles???? Wij nog steeds niets, vanwege het gesleep en HET hebben nog niet gezien.

Al met al onze gids wist niets leuks voor ons te bedenken en wij ook niet, dus dropte hij ons maar op het vliegveld. Hier hebben we 6 uur overbrugd door maar eens heerlijk te lezen in één van onze meegesjouwde boeken.

Om 21.30 uur arriveerden wij in Hué. Midden in het centrum met uitzicht op de parfumrivier. De lift werkte niet, dus 5 hoog de trap op met onze koffers. PFFFFFFFF.

11 April

Om 9.00 uur werden we opgehaald door een chauffeur en nieuwe gids. Een meisje deze keer die goed Engels spreekt en honderduit vertelt en vraagt. Wat een verademing. En wat is Hué prachtig. Er zijn veel architectonische en culturele overblijfselen van de keizertijd bewaard gebleven. Bij de stedelijke vernieuwing bleef de oude stad grotendeels intact, waardoor de schoonheid van de eeuwenoude pagodes, villa's enhuizen met tuinen nog altijd overheersen.

Na een tour langs en in al deze gebouwen gingen we terug met een boot over de Parfumrivier. Deze rivier dankt zijn naam aan de bloemen die groeien in de bergen en zo hun geur afgeven aan de rivier. We waren blij met deze boottocht, want het was vandaag bloedheet. Zelfs de Vietnamezen klaagden dat het te heet was. Goed voor ons kleurenschema, want we waren lichtelijk verbrand.

Om 16.00 uur een citytour met een riksja gedaan. Geweldig, we gingen naar de wijken achter het centrum en zagen hoe de gewone Vietnamees leeft en woont. Alles gebeurt op straat, koken, zitten, haren knippen en ga zo maar door.

Moe, maar voldaan zakten we af naar het 'Hard Rock Cafe' van de stad. Niet een echt hard rock, want die zijn hier niet. Maar wel een met burgers en frites. Ze verkochten er wel T_ Shirts van het café en wel voor 2,50, daar kon Piet zich er geen buil aan vallen.

Morgen trekken we weer verder, gelukkig met ons leuke gids, naar Hoi-An.