Nou eens een andere belevenis. Vanmorgen met de taxi richting ziekenhuis. Ik was er optijd, maar Piet werd pas om 11.30 uur geopereerd. Dit ziekenhuis kent luxe. Hij kon kiezen uit een kamer voor 2 of een VIP kamer. Het prijsverschil was enorm, dus had hij voor een kamer voor 2 gekozen. Ik moet jullie vertellen dat het personeel daar bijzonder vriendelijk is. Alleen de taal, wat spreken de meeste toch slecht Engels. Gelukkig was er een verpleegkundige die redelijk de taal sprak.

Iedereen was nieuwsgierig hoe het gebeurd was. Een arts begon meteen vreselijk te lachen. Hij dacht dat we een golfvakantie geboekt hadden in Vietnam. Er was toch meer te doen hier zei hij. Omdat zijn engels wederom beperkt was, hebben we het maar zo gelaten.

Goed, om 11.30 ging Piet naar de OK. Om 13.00 uur kon ik me weer melden. Maar dat werd later. 14.00 uur zeiden ze. Toen ik weer op de afdeling kwam zeiden ze dat hij nog op de OK lag en ik moest daar maar gaan zitten en wachten. Uiteindelijk om 15.30 uur kwam hij eruit. Ik begon me al zorgen te maken. Gelukkig beldeer een mevrouw van de reisverzekering en die vertelde dat dat heel normaal was in Vietnam en dat ik me geen zorgen hoefte te maken. Inderdaad Piet was goed door de operatie heen gekomen. Alleen had ik het idee dat hij even de weg kwijt was. Hij begon erover dat alles gestolen was. Ik heb hem maar even bij zijn positieven gebracht.

Na een controle van de arts, die zei dat alles prima was en een flinke dosies pijnmedicatie heb ik het ziekenhuis verlaten. Er is nog van alles te regelen. Piet mag wel terug vliegen, maar dan wel comfortabel. Alles moest gefaxt worden en helaas morgen is er geen plek voor hem.

Ik mag wel tijdens een vlucht naast hem zitten, maar dat kost 3000 euro, wat ik zelf moet betalen. Nou ja, Piet is belangrijk en ik wil wel samen met hem terug, dus ga ik maar op een gewone stoel. Ik loop af en toe wel naar hem toe. Vanacht hoor ik of ze het hebben kunnen regelen en welke dag. Voorlopig heb het hotel verteld dat ik nog niet uitcheck en dat vonden zij geen probleem.

Ik ga Piet morgen uit het ziekenhuis halen en we zien wel wat er verder op ons pad komt.

Jammer dat we in Saigon zitten,want het is hier zo druk en warm. Maar we kunnen niet alles hebben.