Ci Chu

20 April

Vandaag echt vroeg op pad. 7.00 uur naar de tunnels bij Cu Chi. Geen enkel gevechtsterrein van de Vietnam oorlog is zo heilig als de tunnels bij Cu Chi,waar 18.000 boeren guerrilla's oorlog voerden vanuit een 200 kilometer lang, met de hand gegraven complex van tunnels en ondergrondse kamers. Indrukwekkend om te zien hoe ingenieus de Vietnamezen deze oorlog doorstonden en de vijand te slim af waren. Dit in combinatie met het War museum van gisteren geeft een behoorlijk gruwelijk beeld. We waren de eersten daar en de stilte in het bos met alle dingen eromheen gaven een goed beeld. Van de ontbladering in dit gebied is niets meer te zien. Ze hebben geluk dat het hier veel regent, zodat het weer een schoon gebied is, waar veel landbouw is. Ook rubberplantages.

Na dit bezoek reden we door naar de grote tempel van de Cao Dai. Rond 1930 begonnen de geestelijk leiders van de nieuwe godsdienst, dat een mengeling is van Boeddhisme, Taoïsme, Confucianisme en voorouderverering en uit het christendom. De architectuur van deze tempel is een mengeling van oosterse en westerse stijlen. De monniken zijn zowel mannen als vrouwen en zij mogen allen 1 keer trouwen. Prachtige tempel, zo hebben we ze nog niet gezien. We hebben daar een dienst bijgewoond met 3 kwartier gezang. Prachtig kleurrijk geheel.

Deze tempel lag dicht bij de grens van Cambodja.

Het was een lange en warme dag met een prima gids en een uitstekende chauffeur. Morgen gaan we weer verkassen richting de Mekong delta, vertrek 8 uur.

We volgen de berichten van de vulkaan en het vliegverkeer. Vandaag hoorden we een aantal Fransen die nog even niet terug kunnen. Wij hebben gelukkig nog 10 dagen te gaan, dus maken we ons tegen die tijd er wel druk om.

Saigon

18 en 19 April

Vanmorgen werden we om 7.30 uur alweer opgehaald door chauffeur en gids.

Ik realiseerde me dat ik niet eens weet welke dag het is. Zondag dus. We zijn alle gevoel voor realiteit kwijt geraakt. Ook het feit dat je om 7.45 uur al door attracties loopt en dan is het nog druk ook.

Maar goed, nieuwe chauffeur, nieuwe kansen. En gelukkig deze reed heel wat beter dan de vorige, sprak ook nog redelijk Engels en de gids ook. Hij leidde ons eerst door de Botanische tuin. Dalat staat ook bekend als tuinderstad. Ze kweken daar o.a. lelies en alle tuinplantjes die wij ook hebben. Alleen is alles hier net even groter.

Daarna naar het zomerpaleis van de laatste koning, die in 1967 overleden is in Frankrijk.

Wat bijzonder was is het bezoek aan het bezoek van Hang Nga Guesthouse, in de volksmond het Crazy House. Dit is een hotel annex kunstgalerie die werd ontworpen door in een Moskou opgeleide Vietnamese architect.

Het complex bestaat uit een aantal villa's van gewapend beton in de vorm van gegoten boomstammen, waaromheen giraffen kronkelen en met betonnen bruggetjes aan elkaar verbonden zijn. Het is een toppunt van kitsch. Ze is nu een huis aan het bouwen in de stijl van Gaudy.

Om 10.00uur vertrokken we zonder gids richting Saigon. Deze rit duurde in totaal 7 uur. Onderweg liet hij thee en koffieplantages zien en gingen we gratis thee en koffie proeven. Onze lunchstop was bij een restaurant aan de rivier. De wegen waren iets beter, maar hoe meer we bij Saigon kwamen des te drukker.

Saigon is wat verkeer betreft nog even drukker dan Hanoi, alleen meer eenrichtingswegen en stoplichten, dus het lijkt er gestructureerder aan toe te gaan. Maar motortjes 5 rijen dicht is toch heel wat, maar wat wil je er wonen hier 8 miljoen mensen.

's Avonds maar eens een ander soort restaurant opgezocht. Een Koreaanse BBQ. Onze kinderen herkennen dit w.s., we hebben het eerder in Maleisië gedaan. Deze had een lange gang met allemaal kamertjes, waar we met z'n 2^e zaten te eten.

19 April

Om 8 uur werden we alweer opgehaald voor een City tour. Nieuwe gids en driver, die ons de aankomende 3 dagen zal begeleiden. Met deze niets mis. We bezochten de Kathedral Notre Dame, Dong Khoi station/ Postkantoor, Thienhau tempel, War Museum en Chinatown.

Ook nog een bezoek gebracht aan een fabriekje waar ze lacquerware maken en verkopen.

Saigon is snoeiheet, zo'n 38 graden. Dat maakt het wandelen hier zeer vermoeiend. Maar vanavond gaan we weer een poging wagen. Tegenover ons Hotel is een groot park. Daar doen ze aan Thai Chi. Hanengevechten doen ze hier ook op straat.

Nog een wetenswaardigheid. Je bent hier al snel miljonair. 1 miljoen Vietnamese Dong is 40 euro. Jullie snappen we lopen met heel wat briefjes in de knip.

Morgen moeten we weer vroeg op voor een lange rit naar Cu Chi Tunnels en Tay Ninh.

Dalat

17 April

Gisteravond nog heerlijk gegeten in restaurant 'Chopstick'. Zoals ik al vertelde kreeg je als je iets kocht overal wat. Hier kregen we chopsticks met een prachtig lint eromheen.

Vanmorgen vroeg uit de veren. Zo vroeg dat Piet de wekker verkeerd had gezet en in plaats van 7 uur waren we om 6 uur al aan het studderen.

De chauffeur stond keurig op ons te wachten om ons naar Dalat te transporteren. Maar wat een kamikazepiloot. Piet noemde hem Michael Schumacher. Hij schuurde met 80 a 100 km door de bergen. Het eerste stuk was goed begaanbaar. Daarna kwamen slingerweggetjes, met veel kuilen en zand. Af en toe stukken waar ze aan het repareren waren. Gelukkig hadden we een licht ontbijt gehad, anders denk ik dat het niet goed gekomen was met ons. Eigenlijk had de chauffeur ons onderweg wat dingen moeten laten zien. Maar hij stopte nooit en sprak geen woord buiten de grens. Als hij rustig had gereden hadden we kunnen genieten van de mooie dingen die we onderweg tegenkwamen. Het platteland leeft nog in bamboe hutjes, de buffels en koeien lopen los. Dus ook op de weg We bedachten dat Dalat wel heel bijzonder moet zijn om deze tocht te doorstaan.

Gelukkig we hebben het overleefd. Na een rit van 4 uur waren we op de plaats van bestemming. Nou het Hotel is zeker een ritje waard geweest. Prachtig Art Deco, met veel hout en marmer. Wel stikt het van de muggen, maar dat ter zijde.

Dalat is een oud Frans vakantieoord en ligt op 1500 m hoogte. Ze noemen het ook wel de stad van de eeuwige lente.. Behalve het aangename weer telt de stad de mooiste koloniale Franse villa's en kasteeltjes van het land. Dit hebben we al wandelend bewonderd. Na een wandeling van 3 uur hadden we het eind in onze kuiten en vinden dat we genoeg cultuur opgesnoven hebben voor vandaag.

Morgen gaan we na een rondrit in deze omgeving door naar Saigon , waar we 3 nachten verblijven.

Met de foto's op de log te zetten gaat het helaas niet helemaal goed, hopelijk kunnen jullie mij dat vergeven. Wat wel bijzonder is, is dat ieder hotel gratis WI-FI heeft. Ik ben blij dat we onze mini laptop meegenomen hebben. Bij gebrek aan een krant blijven we een beetje op de hoogte wat er in Nederland gebeurt via Internet.

Nha Trang

15 en 16 April

Na een goede en korte vlucht zijn we aangekomen in. Nha Trang. We werden opgepikt door een aardig Engels sprekende chauffeur die ons nog een rondleiding gaf langs de bezienswaardigheden. Nha Trang is de badplaats voor de toeristen. Een uitgestrekte boulevard en een prachtige groen blauwe zee. In eerste instantie een schok voor ons. Overal lopen verkopers met allerlei rommel en deze blijven je maar lastig vallen. Maar achter de boulevard zijn allerlei straatjes met winkeltjes en eetgelegenheden. We zagen een winkeltje die Canon verkocht en daar had Piet het probleem met zijn fototoestel uitgelegd. Zij ging driftig bellen en vertelde dat het voor 45 dollar gemaakt kon worden. Nou dat zijn wij aan arbeidsloon per uur kwijt dus doe maar. Piet probeerde het toestel nog een keer uit en wat bleek hij deed het weer. We vertelde haar dat ze over magische krachten beschikt en hebben nog wat filters voor de lenzen bij haar gekocht. 1 lens bleek het daarna plotseling niet meer te doen en ook toen was haar magie weer van grote waarde, alleen nu bleek Piet per ongeluk een knopje omgezet te hebben.

De avond eindigde in hevige regenbuien en 's nachts onweerde het behoorlijk. De stroom viel ook nog een tijdje uit. Dit komt in Vietnam regelmatig voor. We hebben het ook al een keer meegemaakt terwijl we zaten te eten.

De morgen begon ook met hevige regenbuien. Dus alles maar op ons gemakje gedaan. Daarna maar even slenteren door de straten. We kwamen allerleukste winkeltje tegen. 1 waar Piet 2^e hands boeken kon kopen. Hij weer gelukkig zo komt hij weer wat verder in de vakantie. Maar het leuke is je kan ze ook ruilen, ook voor eten of souvenirs. Gelukkig hebben we er een paar over dus we gaan vanavond een poging wagen. Verder, ik kon het niet laten heb ik een prachtig origineel Vietnamese jurk van zijde gekocht. Voor de dames even extra info. Hier heb ik maat XL, dus vraag ik me af of ik hier niet te veel eet. Het was in een winkel dat beheerd wordt door de Cha afstammelingen. Deze hebben een wat andere instelling, ze zijn rustig en dringen niet op. Ook hun uiterlijk is anders. Ze hebben een wat breder gezicht en neus .Daar kregen we een bonnetje, zodat we gratis koffie konden gaan drinken in hun restaurant. Daar gaan we vanavond eten. Een andere winkel die we bezocht hebben is een winkel waar ze kleding van bamboe maken. Prachtige dingen. Na aankoop van een aantal shirts kregen we beide een armband van bamboekralen. Vanmiddag nog maar even naar het zwembad, maar voor mij van korte duur. Ik kreeg acuut last van mijn darmen. Waarschijnlijk van de ‘fried rice' die ik gisteravond had gegeten. Dit was n.l. niet lekker en gaar. Gelukkig na een paar uur alles weer onder controle.

Wij doen er alles aan om een bruin kleurtje te krijgen, alleen is dat hier een gevaarlijke onderneming, wat je verbrand al na enkele minuten. Daarin tegen doen hier vooral de jongeren er alles aan om maar zo 'blank'mogelijk te blijven. Ze hebben handschoenen aan en sokken in hun teenslippers en het liefst een warm vest met lange mouwen. Zelfs de bediening op een terras loopt met het dienblad boven haar hoofd om maar geen zonnestraaltje op te pikken.

Piet zag een biljard staan, dus ging hij die uitproberen tijdens mijn tijdelijke onwelzijn. Al snel had hij een tegenstander. Een taxichauffeur wilden wel met hem spelen. Al snel kwam er publiek en Piet moest het onderspit delven op een biljart dat zelfs in de oudste kroeg in Nederland niet meer voortkomt: versleten laken, zachte en te hoge banden en niet echt horizontaal. De taxichauffeur betaalde wel de 2 biertjes die we samen tijdens het biljarten hadden genuttigd. Ik had alleen de indruk, dat hij ze ver onder de inkoopprijs had...

Morgen gaan we weer verder naar Dalat, nu met de auto.

Rustdag

14 April

Ook een rustdag aan het zwembad brengt het nodige leuke. Gisteravond ben ik naar de Tailleur geweest en heb een aantal kledingstukken op maat laten maken. Voor een jurk, rok, 2 broeken en een blouse was ik 60 euro kwijt. Alleen het bezoek en het gedoe om je heen is al een uitje op zich zelf.

Vanmiddag een heerlijke lunch, waar we een oorlogsveteraan ontmoetten uit de USA. Hij had hier van 66 tot 69 gevochten. 3 jaar geleden is hij voor het eerst terug gegaan met een groep oorlogsveteranen. Hij vertelde dat dit de beste manier was geweest om zijn trauma te verwerken. De Vietnamezen zijn niet haatdragend tegen de Amerikanen en dat maakt dat hij hier nu 2 maanden is.

Hoi An is een ontzettend leuk dorpje, de mensen zijn uiterst vriendelijk en het eten is hier buiten gewoon goed en je moet moeite doen om boven de 8 euro met z'n 2^e te eten en drinken.

Ik heb een verkeerd bericht geplaatst, we vliegen niet naar Dalat, maar naar Nha Trang, daar blijven we 2 dagen en daarna gaan we naar Dalat.

Niet alles is happyness. Piet z'n spiegelreflexcamera heeft het begeven. We hopen dat we ergens een Canonwinkel tegen komen om te kijken of zij het probleem kunnen oplossen.

Hoi An

!2 en 13 april

Vanmorgen werden we weer op tijd opgehaald door onze vrouwelijke gids voor onze vervolgreis naar Hoi An. De tocht die ruim 3,5 uur duurt, met onderweg wat uitstapjes. 3,5 uur is de tijd, maar dat zegt niets over de aantal kilometers. De wegen zijn in dit gedeelte beduidend slechter en door de vele motortjes en vrachtwagen kan je hier niet hard rijden. Rijden hier in een auto blijft een bijzondere attractie. Ze halen luid toeterend op momenten in dat je denkt: gaat dit wel goed? Maar zonder schade komen we steeds weer op onze plaats van bestemming.

Onze eerste stop was op het moment dat we over de Mandarijnenweg reden, over de Hai Van-pas in de volksmond. Deze cirkelt door de bergen met een prachtig uitzicht over de Zuid- Chinese zee en zijn stranden. Ook konden we van daaruit een vissersdorp bewonderen. Na een fotostop gingen we naar Da Nang. De 4^e grootste stad van Vietnam, met de snelst groeiende economie. Daar hebben we alleen een museum bezocht. Het Cham- Museum. Dit bevat 300 terracotta, bronzen en zandstenen beeldhouwwerken uit de steden en tempels van het Cham-rijk.

De rit ging door via de marmerbergen. Deze bestaan uit 5 heuvels van kalksteen en marmer. Ze staan ook bekend om hun grotten en pagodes, die we dan ook bezocht hebben. Aan de voet van de berg ligt een 500 jaar oude steenhouwersdorp, door de lokale bevolking worden prachtige beelden gemaakt. Een beetje te zwaar voor in de koffer en te duur om te laten verschepen. Maar de lachende boeddha voor in de tuin zat er zeker tussen.

In de middag kwamen we aan in Hoi An. Eerst een lekkere Vietnamese lunch in een lokaal restaurant en daarna nog een wandeltocht door het oude centrum van Hoi An. Deze is door Unesco op de wereld erfgoedlijst gezet. Leuk om te zien, maar erg warm.

Uiteindelijk afgezet bij ons Hotel en afscheid genomen van onze gids. We blijven nog 2 dagen in Hoi An en we hebben besloten dat we gaan uitrusten. Het hotel heeft gelukkig een zwembad(je).

‘s Avonds opzoek naar een eetgelegenheid. We belanden bij een restaurant, waarvan de eigenaar een Franse jongeman is, die vertelde dat hij een week geleden geopend was. We waren de enige gasten en toen we eten wilden bestellen kwam zijn Vietnamese vriendin vertellen dat de kok er vandoor was en of zijn iets speciaals voor ons mocht koken. Natuurlijk geen probleem. We moeten bekennen dat we tot nu toe nog niet zo lekker gegeten hadden in Vietnam. Overigens een geweldig gezellig restaurantje, een jonge bediende gaf ons trots een rondleiding en liet een bovenverdieping zien waar je op matrassen aan lage tafels kan eten. Deze was helaas nog niet in gebruik bij gebrek aan een goede kok. We hopen dat ze het gaan redden daar.

Nu we het toch over eten hebben, we vallen van de ene verbazing in de andere en nemen alles zoals het is. Het ontbijt in Vietnam stelt niet veel voor, mits je zoals in alle Aziatische landen 's morgens al aan de rijst, noedels enz wil. Een stokbroodje met wat jam of een gebakken ei en vers fruit daar doen we het mee.

In Hue mochten we van de kaart uitzoeken. Er stond brood met kaas. Alleen zij bedoelen met kaas boter. Yoghurt is een klein bakje hele zoete melk Maar we verhongeren niet hoor.

Tiger bier blijft Piet z'n favoriet en een glas wijn waar we eerder 20 dollar voor een fles hebben betaald kost in werkelijkheid 0,75 cent.

Mogen nog een rustdag, misschien ga ik vanavond wel naar een kleermaker om wat kleding te laten maken. Dit is een kleermakersdorpje. Het is in 24 uur klaar, dus wie weet.

Overmorgen vliegen we naar Dalat. We houden jullie daarna weer op de hoogte.

Hue

10 April

Vanmorgen vertrokken weer richting Hanoi. Daar werden we bij het vliegveld gedropt voor een binnenlandse vlucht naar Hué

Dedag begon niet zo goed: regen. Van het mooie uitzicht over de baai was niets te zien en de stranden waren verlaten. Niet echt de mooiste stranden. Ze stonken en overal lag wier.

Onderweg ook veel regen. We reden door wat wij noemen het Roergebied. Overal kolenmijnen. Nu het regende zag alles pikzwart. Niet echt gezond lijkt mij. Onze gids had nog steeds geen verhalen en door het weer wist hij ons weinig te enterainen. We stopten onderweg nog bij een hal waar allerlei toeristen gedropt worden voor curiosa. Veel Chinezen en Japanners kopen daar van alles???? Wij nog steeds niets, vanwege het gesleep en HET hebben nog niet gezien.

Al met al onze gids wist niets leuks voor ons te bedenken en wij ook niet, dus dropte hij ons maar op het vliegveld. Hier hebben we 6 uur overbrugd door maar eens heerlijk te lezen in één van onze meegesjouwde boeken.

Om 21.30 uur arriveerden wij in Hué. Midden in het centrum met uitzicht op de parfumrivier. De lift werkte niet, dus 5 hoog de trap op met onze koffers. PFFFFFFFF.

11 April

Om 9.00 uur werden we opgehaald door een chauffeur en nieuwe gids. Een meisje deze keer die goed Engels spreekt en honderduit vertelt en vraagt. Wat een verademing. En wat is Hué prachtig. Er zijn veel architectonische en culturele overblijfselen van de keizertijd bewaard gebleven. Bij de stedelijke vernieuwing bleef de oude stad grotendeels intact, waardoor de schoonheid van de eeuwenoude pagodes, villa's enhuizen met tuinen nog altijd overheersen.

Na een tour langs en in al deze gebouwen gingen we terug met een boot over de Parfumrivier. Deze rivier dankt zijn naam aan de bloemen die groeien in de bergen en zo hun geur afgeven aan de rivier. We waren blij met deze boottocht, want het was vandaag bloedheet. Zelfs de Vietnamezen klaagden dat het te heet was. Goed voor ons kleurenschema, want we waren lichtelijk verbrand.

Om 16.00 uur een citytour met een riksja gedaan. Geweldig, we gingen naar de wijken achter het centrum en zagen hoe de gewone Vietnamees leeft en woont. Alles gebeurt op straat, koken, zitten, haren knippen en ga zo maar door.

Moe, maar voldaan zakten we af naar het 'Hard Rock Cafe' van de stad. Niet een echt hard rock, want die zijn hier niet. Maar wel een met burgers en frites. Ze verkochten er wel T_ Shirts van het café en wel voor 2,50, daar kon Piet zich er geen buil aan vallen.

Morgen trekken we weer verder, gelukkig met ons leuke gids, naar Hoi-An.

Ha Long Baai

9 April Ha Long Baai

Gisteravond nog naar een klein restaurantje geweest. Piet had gegrilde vis, die op tafel voor je gegrild wordt en Bea de pork. Snelle hap, maar het kost ook bijna niets en na een uur weer honger. Maar wat is het allemaal smaakvol.

‘s Morgens om 8 uur stond de gids en taxidriver al weer klaar om ons te vervoeren naar Ha Long Baai. Al snel hadden we door dat deze chauffeur niet helemaal geweldig reed. Piet vroeg zich al af hoe lang hij zijn rijbewijs had en Bea vroeg zich af of de auto wel in orde was. Op de snelweg reed hij niet harder al 40 of 50 km en we werden aan alle kanten ingehaald door de motorbikes. Hij schakelde ook niet door naar z'n 4. Al met al nadat we een uur verder waren kwamen ze tot de conclusie dat de auto stuk was en zetten ze hem op de snelweg aan de kant. Daar moesten we eruit. We waren een attractie voor de Vietnamezen, die luid toeterend voorbij gingen. Gelukkig na een uur kwam er een andere auto met nieuwe chauffeur en hervatten we de rit door allerlei dorpjes en langs de rijstvelden.

Onze gids deze dagen is 27 en afgestudeerd aan de universiteit. Helaas is hij de Engelse taal niet helemaal machtig. Op onze vragen krijgen we afwijkende antwoorden en hij vertelt niet veel onderweg. Maar uiterst vriendelijk en hulpvaardig. Gelukkig hebben we de National Geographic Reisgids, zodat we kunnen lezen waar we zijn.

Onderweg werd het weer slechter, motregen en bewolking. In Ha Long Bay hadden we een priveboot met 4 man/vrouw personeel. We voeren langs vele eilandjes en drijvende vissersdorpjes. Helaas konden we vanwege het weer weinig zien. De tocht kosten niet veel 3 euro ongerekend en duurde 4 uur. Onderweg zijn we uitgestapt en hebben prachtige grotten gezien. We hebben in allerlei landen al veel grotten bewonderd, maar kwamen tot de conclusie dat deze wel de mooiste is tot nu toe.

Hoe kunnen ze dat er voor doen?

We kregen ook nog een uitgebreide verse lunch aan boord. Hier heeft Bea weer wat moeten overwinnen. Garnalen en krab, (ze lust geen vis), maar honger overwint alles en ze moet eerlijk bekennen het was heerlijk. De fles wijn die erbij geserveerd werd moesten we zelf betalen. Geen probleem. Maar nu snapten we waar ze de winst vandaan halen. Hij kostte 20 dollar.

Daarna kwamen ze nog langs met de nodige souvenirs. Helaas voor hen. Geen belangstelling. We moeten het nog 3 weken met ons mee zeulen. Jammer dat we door het weer zo weinig konden zien van de bergen, maar evengoed weer een heerlijke dag. Morgen gaan we weer terug richting Hanoi, waar we een binnenlandse vlucht nemen naar Hue.

Eerste indrukken: We hebben al een aantal Aziatische landen bezocht,maar ieder land heeft zijn overeenkomst en ieder land zijn eigenheid. Overeenkomsten zijn de vriendelijkheid ,het verkeer zonder regels en de toiletten. Brrrrrrrr. Maar Vietnam heeft een kompleet andere huizenbouw, franse invloeden met koloniale bouwstijl. Smal en hoog. Dit heeft te maken met de belasting. Hoe breder het huis des te meer belasting. Wie weet ontdekken we nog meer verschillen.

Tot onze verrassing hebben we nu Wifi op de kamer, zodat we lekker makkelijk aan onze reislog kunnen werken. Gisteren moesten we het voorbereiden en m.b.v. de computer van het hotel op de log zetten. Dit werkt veel beter!

Gisteren hebben we helaas nog niet veel foto's erop gezet. Vandaag hebben we ze verkleind in de hoop dat dit beter gaat.